Ενώπιος ενωπίω με την ομορφιά και την τρυφερότητα, ή πνίγεσαι να εκφράσεις αμέσως αυτό που νιώθεις να σε συγκλονίζει, ή αντίθετα μένεις εν σιωπή, συντεντριμμένος γοητευτικά από ένα τέτοιο φως. Αυτό το φως είναι η Τζένη Καρέζη.
(Αντώνης Σαμαράκης).
Το θέατρο ήταν το οξυγόνο για τη Τζένη. Είχε λατρεία στο θέατρο. Είχε παιδεία, έγραφε ωραία, έπαιζε ωραία. Η αξιοπρέπεια ήταν πάνω απ\' όλα. Θα παίξω τον Γυάλινο κόσμο, μου έλεγε, όταν θα γίνω καλά. Πάντα ονειρευότανε ρόλους. Κι όλο έκανε σχέδια.
(Μελίνα Μερκούρη).